Op 2e Pinksterdag schoten de tranen in mijn ogen, zo maar op het Stadshart van onze woonplaats. Na zo veel weken plotsklaps die voorzichtige drukte van blije plaatsgenoten. Meerdere parasols, de zitjes uit elkaar, ijsjes, borden met lekkers, genietende mensen, spelende kinderen. Op het stadsplein veel meer ruimte dan vroeger (eigenlijk nog niet zo lang geleden), gemaakt om tafels en stoelen die 1,5 ruimte te kunnen geven. Super. Terug van de supermarkt haalde ik na onze broodnodige boodschappen, toch wel snel mijn man om mee te genieten van dat vrolijke plein. Wij ook. Ja hoor, de ijskoffie met slagroom smaakt heerlijk. Glunderend kijken wij elkaar aan, en om ons heen. Het kan weer …

Een bekende uitspraak luidt: Als je met een vinger naar een ander wijst, wijzen er drie naar jezelf. Hoe worden we wat meer mens in deze bijzondere tijden? Zullen we beginnen met wat eerlijkheid in ons gedrag? Dus bijvoorbeeld ervoor kiezen om eerlijk te delen waar je blij van wordt, en waar je mee worstelt. Waar je wel of niet bang voor bent? Wat je zeker of onzeker maakt? Terwijl de regeringen zich afstemmend met partijen, proberen uit te zoeken hoe ze een nieuw normaal kunnen verzachten, het volgende beseffen:

Sommige mensen zullen het niet eens zijn met meerdere versoepeling … Sommige mensen zijn nog steeds van plan om thuis te blijven … Sommigen zijn nog steeds bang om het virus te krijgen of dat er een tweede golf gebeurt … Sommigen zijn opgelucht om weer naar hun werk te gaan, wetende dat ze misschien hun bedrijf of hun huizen kunnen redden … Sommigen zijn dankbaar dat ze eindelijk een operatie kunnen krijgen die werd uitgesteld … Sommigen dragen dagelijks maskers … Sommige mensen haasten zich om het haar of nagels te laten doen …

We hebben elk een ander verhaal. Als je thuis moet blijven, blijf dan thuis. Als je naar buiten moet, respecteer gewoon anderen als je in het openbaar bent. Veroordeel geen medemensen, want je bent niet in hun verhaal. We zitten allemaal in een andere financiële – en mentale status dan maanden geleden. En durf gewoon blij te zijn als vreugde op je pad komt, verdrietig te zijn als pech op je pad komt, en gelijkmoedig te zijn als de situatie dat vraagt. Ja toch?

© Conchita Willems            2/06/2020

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.