Net als veel andere mensen was ik de afgelopen jaren niet echt van de goede voornemens. Zo vaak was het me niet gelukt om oude gewoontes te doorbreken en me een nieuwe leefstijl aan te meten. Nee, ik was ermee gestopt…, tót dit jaar. Ik ben me namelijk gaan afvragen waarom het heel veel andere mensen wél lukt om dingen anders aan te pakken. Het wordt dus hoog tijd om naar het kamp van de goede voornemens over te stappen. Nu ben ik wel eens vaker enthousiast aan iets begonnen dus ik ken mijn valkuilen wel, maar als je niets probeert dan gebeurt er ook niets. Oudejaarsavond merkte ik al een verandering bij mezelf. Deze avond zit ik het liefst alleen thuis. Dat is al jaren zo en dat zal niet meer veranderen. Ik kan totaal mezelf zijn als het bijvoorbeeld een rot avond voor me zou worden. De laatste weken van het jaar kan ik best depressieve buien hebben en daar wil ik niemand mee vervelen. Mijn kinderen zijn al een poosje gestopt me voor deze avond uit te nodigen en snappen mij denk ik ook wel. Ik kom die avond al dan niet goed door met de televisie, een mooi boek, een legpuzzel en tijdens de wisseling van het jaar proost ik met mezelf op een mooi en gelukkig jaar, nadat ik ook mijn zegeningen van het afgelopen jaar heb geteld. Vuurwerk kijken, appjes ontvangen en versturen, video-bellen met mijn kleindochters maakten dat deze jaarwisseling heel ontspannen verliep. Nieuwjaarsochtend startte ik langzaam op en keek ondertussen de facebook-berichtjes na. Op een wandel-pagina zag ik 1000 km wandelen in 2022 voorbijkomen. De afgelopen twee jaar zag ik dat ook en wilde altijd deze uitdaging aan gaan, maar haakte net zo snel weer af. Geen conditie, pijn in mijn rug, pijn in mijn been, te moe, te koud, te dit of te dat. Er was altijd wel iets waardoor ik niet doorpakte. Deze keer voelde ik de knop als het ware omgaan. Afgelopen jaar was ik wekelijks op de sportschool te vinden totdat die wegens Corona tijdelijk moest sluiten, dus ik had me al gefocust op meer bewegen en dat heeft toch zijn vruchten afgeworpen. Het halfbakken gedoe van wel of niet wandelen moest nu maar eens afgelopen zijn. Ik weet dat het een uitdaging voor me is, maar ik kan het op zijn minst serieus een kans geven. Mijn conditie is niet meer zo slecht als een paar jaar geleden en kan alleen maar beter worden. Nu de sportschool nog steeds gesloten is, kan ik wél dagelijks mijn wandelschoenen aantrekken en er iedere dag een gewoonte van maken om een wandeling te maken. Van 1 januari tot en met 31 december ga ik dus dagelijks een poosje lopen en hoop op die manier de 1000 km aan te tikken. Op dezelfde wandel-pagina las ik dat er ook wandelaars zijn die A t/m Z wandelingen willen gaan lopen dit jaar. Iedere letter van het alfabet komt aan bod tijdens leuke routes in dorpjes of wat grotere plaatsen en/of natuurgebieden. Dat lijkt mij ook wel wat, dus ik heb voor mezelf ook een schema opgesteld om dat te kunnen doen. Er staat al een afspraak voor een wandeling in Oisterwijk met mijn zus en een uitnodiging voor een wandeling in de woonplaats van vroegere collega’s. Dat wordt dus leuk! In die tussentijd schreef weer iemand anders dat ze naast de 1000 km wandelen ook de 1000 km fietsen gaat doen. Wow! Dat is ook leuk zeg! Ik mag ook graag fietsen, dus misschien doe ik deze uitdaging er ook wel bij. Dat zou me toch wat zijn, 3 jaar nauwelijks wat gedaan en nu ineens zin in van alles hebben. Ik ben overigens wel blij met die omslag. Het is wel veel, maar ook een leuke uitdaging en als dit allemaal mag gaan lukken dit jaar dan is er niemand blijer dan ik. Januari is nog maar een paar dagen jong, maar ik heb zowaar iedere dag al wat kilometers gelopen en word er blij van dat ik al iets verder ben dan voorgaande jaren en dat ik er bovendien weer plezier in heb. Waar ik helemaal blij van word is dat het me zóveel meer energie geeft, waardoor ik de rest van de dag ook actiever ben en minder op de bank hang. Het zal heus wel eens minder leuk worden allemaal, zeker bij zware regenbuien, storm, extreme kou en gladde wegen. Ik zal me dan echt niet buiten wagen, maar er blijven genoeg mooi-weer-dagen over dit jaar. De laatste paar avonden ben ik routes aan het plannen die ik kan lopen en fietsen. Nederland is zó mooi en ik heb nog lang niet alles gezien. Ik verheug me op al het moois wat ik ga zien de komende maanden en hoop, naast het blije gevoel wat het me zal gaan geven, er ook nog een fotoboek aan over te houden. (c) Anneke Haarsma             4/01/2022