In de jaren tachtig bestierden John Vermeulen en ik samen muziekcafé The String in de Nes in Amsterdam. Aanvankelijk vooral  Ierse en Engelse folkmusic (contemporain én traditioneel), Amerikaanse countrymusic, guitarmusic uit alle windstreken en Nederlandstalige muziek. Onze voorkeur ging altijd uit naar artiesten met eigen lyrics en eigen arrangementen (al of niet op eigen teksten). Gaandeweg kreeg ook blues meer en meer een podium, maar Maloe Melo van Jur Scherpenzeel op de Lijnbaansgracht bleef hét bluescafé in Amsterdam, we beten elkaar niet.

John en ik hadden onze roots in het bekende Folk Fairport uit de jaren zeventig op de Prinsengracht. Toen dat de deuren sloot omdat de huiseigenaar de ruimte voor zichzelf opeiste, was Anneke Zwetsloot, die enige jaren daarvoor in café De Schutter optredens op donderdagavonden was gaan verzorgen voor Britse (folk-)artiesten, de enige folkleverancier van betekenis in het circuit. Ik was daar inmiddels gaan werken en John kwam zich er regelmatig laven aan de muziek (of was het aan de tap?). Zo hielden we contact met oude bekenden vanuit Folk Fairport en met de artiesten. Veel van de vanuit Amsterdam opererende artiesten hadden hun hangout in het illustere café Corrupt van Cor en Jet op de Ceintuurbaan.
John en ik openden in 1984 muziekcafé The String, één dag nadat Anneke stopte met ‘haar’ optredens op de Schutterzolder.

Eén van die artiesten uit die tijd is ons vandaag ontvallen: Tim Wood. Prachtige nummers, prachtige stem, krachtig gitaarwerk. Integer, een beetje een piekeraar en altijd bloednerveus voor een optreden. Was natuurlijk nergens voor nodig, hij was écht goed. Maar zo heb ik wel meer artiesten gezien. Tim woonde niet in Amsterdam, maar Anneke organiseerde voor veel artiesten een tournee in Nederland. Dus Tim kwam met een jaarlijkse regelmaat over.

Spike Ricketts was altijd aanwezig bij optredens van muzikanten die hij goed vond en die niet zo vaak kwamen spelen. Hij kon daar zichtbaar van genieten. Muzikanten op tournee konden altijd bij hem terecht voor een slaapplaats. In 2014 hebben John en ik Spike geholpen met het organiseren van een reünie van muzikanten uit ons circuit uit drie decennia. Spike was toen al erg ziek en wilde graag al zijn favoriete muzikanten nog weer eens zien. Onder hen Tim Wood.

En nu is Tim dan heengegaan. Vrijdag hoorde ik van John hoe ziek Tim was. Ik heb vanmorgen zijn lp The whisper gedraaid en liet de herinneringen komen. Vanavond zou ik hem een berichtje sturen om hem sterkte te wensen.
Vanmiddag om half vier kreeg ik te horen dat Tim al was overleden.

Ik plaats hierbij enkele links naar YouTube: twee studio-opnames en twee nummers die hij op de reünie van 2014 speelde.
Ter nagedachtenis aan een bijzondere man.

Tim Wood

Van de cd ‘The whisper’: Blow to fall

https://www.youtube.com/watch?v=czWaWhz3dLs

Op reünie 2014

https://www.youtube.com/watch?v=41lQGKnafOk

https://www.youtube.com/watch?v=jZJhJzDKI9M

Van de lp ‘Getting my own back’

https://www.youtube.com/watch?v=ByrU97W98gk

© Ben Voorend 14/11/2021

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.