'Trijn! Trijntje, kom op nou. Haast je een beetje. Het diner met gala ter ere van prinses Emma begint over drie uur. Het is minstens twee uur reizen. We moeten nu toch wel echt vertrekken. Meindert heeft de koets al een half uur geleden ingespannen. Hobbe en Elske zijn maar weer uitgestapt.' 'Bijna klaar Bram. Nog even mijn neus poederen.' Neus poederen? Neus poederen? 63 jaar en dan toch nog je neus poederen. Johan kijkt ongeduldig op zijn klokje. [...]
bron: 123spandoek.nl Goedemorgen! Ontbijt opgeruimd, tafelkleed uitgeklopt, krantje, koffie, telefoon bij de hand. Alles zorgvuldig gepositioneerd. Laat nu maar komen, ging het door hem heen. Mét zijn pensionering diende zich het coronavirus aan. Binnen blijven. Geen bezoek. Soms een praatje op afstand op de dagelijkse wandeling. Niets moéten was heerlijk, niets mógen niet. Internetten, whatsappen of tv kon de dagen niet vullen. Er waren dagen dat hij niemand sprak. De enige menselijke [...]
bron: 123spandoek.nl Met pensioen Hij zat er helemaal klaar voor. Ontbijt opgeruimd, tafelkleed uitgeklopt, krantje, koffie en telefoon bij de hand. Alles had hij zorgvuldig gepositioneerd: de opengeslagen krant recht voor hem, koffiekopje daarboven en de telefoon rechts binnen handbereik. Laat nu maar komen, ging het door hem heen. Hij had er zo naar uitgekeken, zijn pensioen. Heerlijk nietsdoen, althans niets meer moéten en alle tijd voor zijn hobby’s. De eerste maanden vulden de dagen zich met [...]
Pinterest- Victoria Francés- Embrace Om vijf uur besluit hij nog even te gaan proberen te slapen. Hij heeft vanavond dienst voor de burgerwacht. Samen met Arthur van 411. Sinds een week of zes wordt er geregeld ingebroken in de boxen van de flats in de wijk en op de politie hoef je niet te rekenen. Die heeft het veel te druk. Dus hadden wat bewoners de koppen bij elkaar gestoken en een burgerwacht georganiseerd. Vanavond is het [...]
Pinterest- Victoria Francés- Embrace ‘Je moet niet denken dat ik nou verliefd op je ben hoor, omdat ik bij je ben blijven slapen.’ Vanuit zijn bed ziet Vincent hoe haar borsten verdwijnen onder het T-shirt dat zij juist over haar hoofd trekt, om nog even goed naar voren uit te steken als zij haar lange zwarte haar bijeen vouwt om er een knot van te maken. Het binnenvallende zonlicht verblindt hem bijna, maar doet haar contouren goed [...]
Hij zag kans in te schepen naar Nederland. Naar het paradijs in Europa. Hij zou er als oorlogsheld ontvangen worden en zeker goede medische behandeling krijgen voor zijn vernielde voeten. Op de boot ontmoette hij Bea. Opgewekt, verpleegster. Tijdens de vier weken op zee luisterde zij naar zijn verhalen als ze zijn voeten verzorgde. Het deed hem goed. Bea daarentegen vertelde niet zoveel. Als verpleegster in een vrouwenkamp wel veel vreselijks meegemaakt, maar als liefje van de commandant toch [...]
Hij hoort ze wel, de opmerkingen achter zijn rug die hem al bijna zijn hele leven achtervolgen. Hij heeft zelfs een tweede natuur ontwikkeld om ze feilloos uit gelijk welk een kakafonie of geroezemoes ook op te pikken. Er is geen wezenlijk verschil tussen een trein in de spits of een beginnend lesuur op de middelbare school. ‘Tjee man, niet te harden, toch? Wat een luft, jôh!’ ‘Ja, niet normaal man.’ ‘Ruikt-ie dat zelf dan niet?’ ‘Is toch erg!’ [...]
Hoofdstuk 11 ‘Afblijven! Dat graf is van mij.’ Geschrokken kijkt Frans op. Achter hem staat Claasje. Verstijfd van woede, met tranen in felle ogen. Na de thee vanmiddag had hij veel om over na te denken. Een rondje óm na het avondeten bracht hem zomaar naar het graf van Claas Westkamp op het kerkhof. Alsof hij daar iets kon vinden. Woorden, die Claasje wilde horen. Wist hij maar wat zij bedoelde. Hij zakte op één knie om een klein [...]
Hoofdstuk 6 Het drietal zit in de schaftkeet van de werf van Stofberg. ‘Wie wil er nog een pannenkoek, jongens?’ Alleen Frans steekt zijn hand omhoog. Jochem en Bertus hoeven niet meer. Die hebben genoeg gehad. De twee lopen vast naar buiten om een sigaret te draaien. ‘Weet je het zeker, Frans? Dat wordt je vierde al.’ ‘Ja, Marietje, dat weet ik zeker. Het is koud en het is zwaar werk.’ ‘Stroop of spek?’ ‘Stroop.’ Marietje, de meid, draait [...]
Hoofdstuk 1 'Hé, Brandsma, er zit vijftig cent te weinig in mijn zakje!' Frans heeft zijn loon uitgestald voor hem liggen en houdt Brandsma het omgedraaide loonzakje voor. 'Kijk maar. Hier liggen één daalder en twee guldens. Dat is drie vijftig en géén vier guldens.' 'Ja, dat komt zo', zegt Brandsma met zijn zware Friese tongval: 'ik heb je alle dag zien roken onder werktijd. En daar betaal ik niet voor.' Even is Frans met stomheid geslagen. Dan balt [...]