Vervolgverhalen

Een kwartier later zitten we weer allemaal in de gespreksruimte. Felle, verhitte gezichten. De saamhorigheid is groot. Ronald maakt een rondje om ieders specifieke kwaliteiten vast te stellen en stelt tenslotte voor om een aantal 'cellen' te formeren rond enkele sleutelfiguren: Rob is journalist. Hij zal zijn netwerken en media- ingangen intensief maar onopvallend gebruiken om in kaart te brengen wat er gepubliceerd wordt, waar ook ter wereld. Birgul biedt direct aan om hem te assisteren voor de Turkse [...]

We zitten in een grote kring. Ronald neemt het woord. "Welkom iedereen. Bijna de hele januarigroep is aanwezig. Peter, Hildo en de beide Annets zijn verhinderd, Kris is op familiebezoek in Polen en kan hier daarom niet bij zijn. Nicole heeft op zich genomen om hen over de bijeenkomst van vanmiddag bij te praten. Dank je, Nicole. Ook de meetwaarden van daarnet bij binnenkomst geven aan dat bijna iedereen vooruit is gegaan, sommigen nog niet met grote stappen en [...]

De wandeling is ontspannen. De bosrijke omgeving, afgewisseld met landerijen, geeft mij een vakantiegevoel. Ik praat met iedereen wat over ons privéleven, werk, het nieuws, koetjes, kalfjes en voetbal. We bevinden ons in Uden, verneem ik, in Brabant (maar dat wist ik al), op landgoed Blauwrijk, centrum voor Gezondheid en Welbevinden. Door het jaar heen komen hier allerlei bedrijven voor personeelstrainingen. De groep waar ik nu mee optrek is een vaste gebruiker, voortgekomen uit de Diabetesvereniging Nederland. Zij noemen [...]

Binnen, in de barruimte waar wij vannacht ook zaten, zit Ronald weer, of nog. "Ben, goedemorgen, je ziet er al een stuk beter uit, man! Dit zijn Conny en Nicole, de coördinatoren van de 'januarigroep', ook net aangekomen. Ik stel voor dat we allemaal aan de ontbijttafel gaan en daar verder kennis maken." Ik schud de twee dames de hand. Hun ogen stralen zachtaardigheid uit en hun handen energie. Onder het ontbijt van, alweer home made, muesli en brood [...]

"Waar breng je mij naar toe, Nico?" "Er zijn er meer als jij, Ben. Allemaal de dans nét ontsprongen omdat er nog íets van eigenzinnigheid in zat." "Hoe bedoel je?" "Kritische mensen die, op welk moment dan ook of waarom dan ook, zich ineens realiseerden dat het roer radicaal om moest. Zich realiseerden dat zij niet zélf meer de beslissingen namen over hun leven en gezondheid." ??? "Meer zeg ik daar nu maar niet over. Ik breng je nu [...]

Het duurde drie dagen voordat ik Nico sprak. Twee nachten slapen op een deels in onbruik geraakt industrieterrein. Slopend! Want na mijn vlucht uit het ziekenhuis ging ik linea recta op huis aan. Ik wilde naar bed. De bus stopte op de hoek, maar toen ik mijn straat inliep zag ik in de verte, ter hoogte van mijn huis, het busje staan van de regiobezorgdienst van de apotheek. Ik was meteen gealarmeerd! Ik verwachtte helemaal geen medicijnen! Ik vertrouwde [...]

Om half acht wordt mijn ontbijt binnengebracht. Ik smacht naar koffie en vraag meteen maar een tweede mok erbij. En daarna wachten. Wachten op de uitslag van mijn hersenonderzoek. Ik hoop maar dat de dokter niet te lang op zich laat wachten. Ik voel mij goed, voor zover dat gaat na deze nacht en wil naar huis en naar mijn eigen bed. Ik heb geluk. Om negen uur precies komt de dokter, met in zijn kielzog nog twee artsen [...]

De volgende dag moest ik toch weer gewoon boodschappen in huis halen. Ik vóelde dat er iets veranderd was toen ik de supermarkt betrad. Ik keek sluiks omhoog, het plafond langs. Stonden de camera’s nou allemaal op mij gericht of verbeeldde ik mij dat maar? En alle vakkenvullers keken vanuit hun ooghoeken steels naar mij. Ja, dat zag ik heus wel. Maar het ergst waren wel al die varkenskoppen om mij heen die mij met hun glinsterende oogjes vals [...]

Er ging meer dan een maand voorbij. De geheimzinnige man zag ik niet meer. Ik kende ondertussen alle camera’s van de supermarkt, zette mijn wifi uit voor ik naar binnen ging en las minutieus alle productinformatie van de dingen die ik kocht. En ineens was hij daar weer! Ik had hem hier niet meer verwacht na zijn vlucht voor onze politieagenten. Misschien werd hij inderdaad gezocht voor iets, een of ander vergrijp of zo. Maar plotseling stond hij weer [...]

Zijn verhaal hield mij evenwel tóch bezig. Ik las nu af en toe ook de etiketten, op zoek naar een clou voor het gedrag van de man, maar kon er geen balkenbrij van maken. Allemaal standaard rijtjes met opgaven van zoveel gram van dit of van dat per 100 gram of per portie, E-nummers, ingrediënten, uitlekgewicht enz. Veel artikelen hadden ook nog een keurmerk van ‘gezond’ of ‘duurzaam’, maar het zei mij allemaal niet veel. E-nummers waren meestal niet [...]