Zoals al eerder geschreven, ik kan mij altijd prima vermaken in de dierentuin en buiten het bewonderen en fotograferen van de dieren, kan ik mij ook prima vermaken met opmerkingen die voorbij komen.

Zo werden de otters gevoerd, een ouder staat de kinderen uit te leggen wat de otters voor dode beestjes te eten krijgen (een muisje, een vis en een kuikentje). Vervolgens staat er een meisje van een jaar of 9 naast mij dat ziet dat één van de otters zijn kuikentje heeft losgelaten en dit kuikentje begon te zinken, hoor ik haar ineens zeggen: Ach nee, dat kuikentje gaat verdrinken, ach nu is ie verdronken….
De otter heeft ook door dat zijn aangereikte prooi naar de bodem gaat dus gaat hier achteraan, waarop ik datzelfde meisje hoor zeggen: Oh gelukkig, hij wordt gered! Dit was voor mij het moment om dit soort opmerkingen ergens te noteren zodat ik het ze niet meer kan vergeten. Het zal niet nodig zijn uit te leggen dat het redden van de otter inhoudt dat het kuikentje wordt opgegeten en dus helemaal niet gered is.

Soms maken ouders het zichzelf moeilijker dan nodig is. Bij de pinguïns hangen duidelijke bordjes dat ze kunnen bijten. Een kind reikt naar het water maar mag dat niet van moeders, als het kind vraagt waarom niet, krijgt het niet het simpele antwoord wat klaar hangt aan het bassin, maar moeder begint moeilijk en hakkelend uit te leggen dat het water dan vies wordt, dat het water regelmatig wordt gemeten of het nog wel gezond water is en de juiste dingen in het water zitten wat erin hoort te zitten enzovoort. Ik trek mijn wenkbrauw op, kijk even opzij, vervolgens weer naar het bordje waar op staat dat ze bijten en ik wist het wel, mijn antwoord zou veel korter zijn geweest ook al was het antwoord van de betreffende moeder niet per definitie fout.

Het is mij de laatste keer ook opgevallen dat er ineens veel kenners rondlopen sinds Ouwehand een serie op de tv heeft over het wel en wee in de dierentuin. Natuurlijk heb ik ook wel herkenningspunten en geef ik die informatie door aan mijn man die de serie niet volgt met daarbij de opmerking dat het in die serie verteld werd, maar om mezelf gelijk een kenner te noemen… Ouwehand heeft er in ieder geval een hoop vrijwillige gidsen bij sinds de serie.

Het was ook heel leuk te zien hoe een jonge orang-oetan contact met de bezoekers zocht, bovenin het verblijf zit traliewerk en daar stopte hij zijn lap stof doorheen zodat je als bezoeker die kon pakken, ook gooide hij dezelfde lap stof er helemaal door, zodat de bezoeker hard z’n best ging doen met gooien om het doek weer bij het jong te krijgen.
In het gorillaverblijf zitten ook Roloway meerkatten (een kleiner soort aap), eentje had bij het glas een paar jongetjes gevonden om mee te “spelen” wat bestond uit het heen en weer rennen langs het glas en af en toe de jongens “bespringen” voor hij weer ging rennen, echt heel leuk om naar te kijken.

Blijft vermakelijk zo’n dagje dierentuin.

©Petra va Harskamp                     15/08/2019

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.