De kranten stonden bol! Nieuwsmedia berichtten maandenlang over dit schandaal. Tot op het bot werden kopstukken uit het bedrijfsleven, de farmacie en de politiek gefileerd. Gesloten dossiers werden weer geopend, rechtszaken aangekondigd, schadeclaims ingediend. Uiteindelijk leidde ons onderzoek tot de val van de ministers van Justitie en Volksgezondheid, als politiek verantwoordelijken voor de onoorbare betrokkenheid bij de deals tussen farmaceuten, bedrijfsleven, banken en voedingsmiddelenproducenten met hun grote vrienden de restaurantketens en de grootgrutters. De minister-president beloofde voortaan beter op te zullen letten, beloofde strengere wetgeving en toezicht en beloofde een gezonde toekomst voor elke Nederlander. Hij beloofde en beloofde en beloofde. En bleef zitten waar hij zat.

Toch was er wat veranderd. Men was zich bewust geworden van de gevaren van vertrouwen in de goede bedoelingen van onze levensmiddelenindustrie en de farmacie. Van de politiek had toch al niemand een hoge pet op, maar de andere partijen in deze kwestie zouden tot in lengte van dagen een imagoprobleem hebben. De geur van zelfingenomenheid en minachting van de consument zou voortaan altijd rond hun naam hangen. Niets zou er ooit nog voor zoete koek geslikt worden. Sterker: internationaal werd het schandaal opgemerkt en overal werden consumenten wakker. In Engeland wist de onwijs populaire tv-kok Jaimie Oliver bijvoorbeeld af te dwingen dat het parlement debatteerde over een suikertaks voor frisdranken. Toegevoegde suikers in voedsel zou de volgende stap zijn. In Nederland ontwaakte Wakker Dier en rekende suiker en levensmiddelen nu ook tot zijn terrein.

Rob, Birgul en Kris sloofden zich uit en voorzagen alle mogelijke nieuwsmedia op de Balkan en in de Turkse regio van informatie over de voedselrevolutie in West-Europa. De West-Europese lente was aangebroken en over de grenzen uitgewaaid!

Ook Nico sloofde zich uit en wist niet alleen Olafs naam te zuiveren, maar hem ook nog een forse schadeuitkering te bezorgen, want ofschoon zijn naam gezuiverd was, weer werken bij de overheid was uit den boze.

(c) Ben Voorend    2016