de wereld is klein
en toch lijkt ie groot
we vliegen van hot naar her
gewoon om elders te zijn
maar ook daar
blijkt de wereld te klein
we willen niet delen
we spelen met macht
de grenzen staan vol
en wij verkiezen de lol
de wereld is klein
heeft niets geleerd
het volk verzamelt,
houdt de wapens gereed
want de wereld
blijkt niet van iedereen
maar dat is niet wat
dat ene liedje
ons heeft geleerd
en ergens vliegt en vliegt
een vrije vogel
klapt zijn vleugels
nog een keer uit, maar
dan draait zijn nek
als een molensteen
rond
overziet een wereld die
gek is van moeten
duizelt en valt
als de dood in een wereld te klein
hoop dat ie ooit groter blijkt te zijn
waar vogels weer vliegen
van hot naar her
en wij elkaar omarmen
gewoon waar we zijn
© Erica van Vugt 10/01/2022
Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.
NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.
Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.
Dit gedicht is ook gepubliceerd op de facebook pagina van Erica van Vugt.
Geef een reactie