de wereld is klein

en toch lijkt ie groot

we vliegen van hot naar her

gewoon om elders te zijn

maar ook daar

blijkt de wereld te klein

we willen niet delen

we spelen met macht

de grenzen staan vol

en wij verkiezen de lol

de wereld is klein

heeft niets geleerd

het volk verzamelt,

houdt de wapens gereed

want de wereld

blijkt niet van iedereen

maar dat is niet wat

dat ene liedje

ons heeft geleerd

en ergens vliegt en vliegt

een vrije vogel

klapt zijn vleugels

nog een keer uit, maar

dan draait zijn nek

als een molensteen

rond

overziet een wereld die

gek is van moeten

duizelt en valt

als de dood in een wereld te klein

hoop dat ie ooit groter blijkt te zijn

waar vogels weer vliegen

van hot naar her

en wij elkaar omarmen

gewoon waar we zijn

 

© Erica van Vugt              10/01/2022

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.

Dit gedicht is ook gepubliceerd op de facebook pagina van Erica van Vugt.