afb. www.plazilla.com

‘Nou, dan spuit u toch gewoon een beetje bij?’, zegt de serveerster.
Ik geloof mijn oren niet.
‘U bent met vakantie, hoor. U moet ervan genieten en lekker eten. Vergeet die diabetes maar even. Een dieet is zo saai! U moet genieten.’
Wat moet ik met zoveel domheid, daar valt niet mee te discussiëren. Toch proberen wij haar nog uit te leggen dat suikers slecht zijn voor diabeten en dat de rodekoolschotel voor ons neus gezoet is, want zoet smaakt.
‘Nee’, zegt zij triomfantelijk, ‘wij doen geen suiker door onze rode kool. Dit is een origineel Duits recept, er zit eigengemaakte appelmoes door!’
Ik ben met stomheid geslagen.
‘We gaan morgen wel even met de kok praten Ben’, zegt Dien.

Lijkt mij een goed idee. We zijn zojuist aangekomen in ons hotel in Osterspai aan de Rhein waar we een week all inclusive geboekt hebben. We ontbijten dus hier, kunnen hier lunchen, en zullen ook onze avondmaaltijden hier nuttigen. We kwamen laat aan, de keuken was nog net open, maar alles was al opgeruimd. De vriendelijke serveerster sloofde zich nog even uit en bracht ons soep, rode kool mit Salat en blinde vinken in Sauße plus ieder zes schijfjes Rösti. De soep was gebonden, over de salade een zoete dressing, de jus was zoet en de rode kool dus gezoet met appelmoes.

De serveerster heet Patricia zie ik op haar schortlabel. Ik probeer het nog even over de persoonlijke boeg, ook al heb ik haar net ontmoet.
‘Maar Patricia, appelmoes zijn koolhydraten, dat zijn suikers! Die zijn slecht voor mij. Ik hoef tegenwoordig juist níet meer te spuiten dankzij een speciaal dieet.’ (zo noem ik mijn leefstijlverandering voor het gemak maar.)
‘Nou’, zegt Patricia, ‘bij mensen die een voedselallergie hebben, zoals gluten bijvoorbeeld, kunnen we rekening houden met het menu. Diabeten moeten maar wat extra spuiten, want we hebben nu eenmaal een traditionelle Bürgerliche Deutsche Küche.’ Zij is zichtbaar trots.

Ik leg mij er bij neer. Dit is niet te winnen en ik merk dat het van haar kant een Autoritätsthema dreigt te worden. Wij zitten hier nog een week en ik heb geen zin in een chagrijnige serveerster.
Volgens mij wordt avondeten trouwens opgediend als lopend buffet. Dan kan ik mijn menu zelf samenstellen. Eerst maar eens zien hoe dat er uitziet.
Zij beaamt dat ook. Opgelucht dat ik het hierbij laat, kondigt zij verlekkerd vast het toetje aan.
‘Herrliche frische Quark mit frischen Früchten!’
I rest my case. Ik ga zo wel extra wandelen.

© Ben Voorend        4/07/2019

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.