Het beloofde een mooie, zonnige dag te worden. Hoogste tijd dus om een flinke fietstocht te gaan maken, want al fietsend kom je langs de mooiste plekjes is mijn ervaring.

Na enkele knooppuntenroutes te hebben uitgezet koos ik ervoor richting Het Groene Hart te vertrekken. Vanuit Hoofddorp duurt het even om daar te komen, maar vanaf mijn huis was het al genieten. Over de bij mij aan de overkant beginnende Geniedijk passeerde ik de daar vrij rond lopende koeien en schapen. Af en toe moest ik afstappen omdat de dames er niet over peinsden een stapje opzij te gaan.

Na een kwartiertje kwam ik voorbij de vliegtuigspottersplaats Rozenburg, waar ik net als meerdere mensen ook even heb staan kijken bij de landende vliegtuigen. Je hebt vandaar een goed zicht op de landingsbanen van Schiphol. Als moeder van een vliegtuigspotter heb ik wel eens het idee dat ik ook een beetje met dit virus besmet ben, hoewel ik geen verstand heb van de vele maatschappijen en type vliegtuigen. Het is er altijd druk, vooral op zonnige zondagen.

Ongeveer 10 minuten later heb ik mijn tocht weer vervolgd richting Aalsmeer, waar ik langs de Westeinderplassen reed. Omdat het al wat later in het seizoen was, waren de strandjes nu alleen bevolkt door surfers. Een prachtig gezicht al die fleurig gekleurde surfplanken. Vol bewondering keek ik naar de surfers die hun surfplanken in bedwang wisten te houden en heel sierlijk over de plas surften.

Al verder fietsend kwam ik door het dorp De Kwakel. Daar stonden jaren geleden prachtige oude huisjes aan de Boterdijk, waar men een schitterend uitzicht had op de uitgestrekte landerijen. De oude huisjes zijn vervangen door moderne huizen zag ik nu. Ik heb 13 jaar in Uithoorn (een dorp naast De Kwakel) gewoond en kwam hier in die tijd regelmatig op de fiets langs. Dat was dus wel even slikken! Omdat ik nu vlakbij het punt was waar ik tot 7 jaar geleden had gewoond, besloot ik van de route af te wijken en daar even een kijkje te nemen. Ook daar was het veranderd. Het flatgebouw was niet veranderd, maar ik kende het toch ook niet meer terug. Dat had met de tuinen van de benedenverdiepingen te maken. Van de mooie, verzorgde tuinen was niet veel meer te zien. Na even een foto van “mijn” vroegere flatje te hebben genomen ben ik weer verder gefietst naar het eerstvolgende knooppunt bij het gemeentehuis in Uithoorn. Vandaaruit ging het richting Mijdrecht en Nieuwveen.

Onderweg kwam ik nog een dame tegen die ook dezelfde kant op moest en dus zijn we tot halverwege de Mijdrechtse Zuwe met elkaar verder gefietst wat heel gezellig was. Daar aangekomen gingen we weer ieder ons eigen weg en ik was onder de indruk van de schitterende natuur.

Er waren die dag heel veel wielrenners op pad. Die hadden ook duidelijk zin in hun fietstocht en het viel me op dat zij rekening hielden met hun mede fietspad-gebruikers. Je hoort wel eens andere verhalen, maar ik heb er geen hinder van gehad. Nu maar hopen dat zij ook geen hinder van mij hadden.

Bij restaurant De Sfeerstal in Nieuwveen ben ik gestopt voor een korte lunch. Na een overheerlijke uitsmijter en een kopje thee kon ik er weer een poosje tegen en vervolgde ik mijn tocht langs de Langeraarse Plassen. Richting Rijnsaterwoude was helaas een wegafzetting, waardoor ik mijn route enigszins moest aanpassen. Zo kwam het dat ik langs de Heilige Adrianus Kerk in Langeraar fietste, die zijn deuren uitnodigend had openstaan. Dat laatste zie je niet zoveel meer in Nederland. Het deed me deugd dat ik daar een aantal kaarsjes kon opsteken. Heel vaak zie je tegenwoordig elektrische kaarsjes die dan 5 minuten branden, maar dit waren de echte kaarsen die ’s avonds pas uitgeblazen worden.

De landelijke route bleef onveranderd mooi en uiteindelijk kwam ik via Rijnsaterwoude bij Leimuiden en Leimuiderbrug aan, waar ik langs de Ringvaart Haarlemmermeer mijn weg vervolgde. Omdat het nog redelijk vroeg in de namiddag was heb ik daar een poosje langs de waterkant zitten genieten van al het langsvarend verkeer. De mooiste bootjes en boten kwamen langs met allemaal vrolijke mensen daarop.

Het werd nu toch echt tijd om te maken dat ik weer thuis kwam dus ik heb me van de waterkant los kunnen maken om richting Rijsenhout te fietsen. Daar aangekomen verliet ik de waterkant en kwam ik wederom in een prachtige omgeving waar ik ook weer een poosje tussen de schapen fietste.

Al gauw zag ik de contouren van Hoofddorp opdoemen en na zo’n 30 minuten was ik dan ook weer thuis waar ik kon nagenieten van een fantastisch mooie dag in een schitterend natuurgebied.

Wat is Nederland toch bijzonder mooi!

(c) Anneke Haarsma 15/01/2018