De Week van respect van 9 – 15 november 2020 in covid19 tijd doet een beroep op respect en zelfrespect. Is deze kwetsbare covid19 tijd juist belangrijk om elkaar aan te spreken als de situatie dit vraagt?

In de kinderclub van Hart voor Elkaar vertelde ik: Er was eens een koning die wilde weten wat zijn onderdanen wijs en gelukkig zou maken. Daarom organiseerde hij een expositie en vroeg alle wijze en vaardige mensen in zijn koninkrijk alles te tonen wat geluk zou geven aan het leven. De koning kwam de expositie bezoeken. Daar zag hij zoveel goede dingen, zoals bloemen, fruit, prachtige platen, snoepgoed, kleren, boeken, muziekinstrumenten, sieraden, kunstwerken enzovoort. Maar geen van deze dingen schenen hem dingen te zijn die iederéén gelukkig konden maken. Eindelijk kwam hij bij een gekleurd beeld van klei terecht. Het was de mond van een mens met de tong eruit, die praatte tegen een arme, hongerige, oude man op straat. Onderaan het beeld waren twee woorden geschreven: GOEDE TONG. De beeldhouwer werd bij de koning geroepen, want de koning wilde weten wat het beeld te betekenen had. “Mijnheer koning” zei de beeldhouwer. “Alle dingen op deze expositie maken de mens maar even gelukkig, maar een goede tong, door het uitspreken van vriendelijke en eerlijke woorden van sympathie en liefde, maken anderen jaren gelukkig. Zij geven hoop en blijdschap aan de mensen, kracht en vertrouwen aan de zwakkere mensen, en sympathie en liefde aan de hulpeloze mensen. Alleen een goede tong kan allen voor altijd gelukkig maken.” De koning die buitengewoon verheugd was deze woorden te horen, gaf de beeldhouwer een gouden kistje vol gouden munten als prijs. Na een paar dagen wilde de koning weten wat ieder mens ongelukkig zou maken. Dus organiseerde hij opnieuw een expositie, waarin hij de wijze en vaardige mensen uit zijn land vroeg producten te tonen die het leven van de mens ongelukkig maken. Dit keer was de expositie vol met dingen als stokken en zwepen, messen en zwaarden, blaffende honden en krassende kraaien. Maar in geen van deze vond de koning een bevredigend antwoord op zijn vraag. Tenslotte kwam hij bij een beeld van klei, precies als die hij op de vorige expositie had gezien. Alleen deze keer toonde het een zwarte tong, scheldend tegen de arme, hongerige, oude man op straat. Onderaan waren twee woorden geschreven: KWADE TONG. De beeldhouwer werd geroepen. Hij kwam en legde de koning uit: “Mijnheer koning, een kwade tong kan het geluk en de vreugde van een ander doden, zijn hoop en moed vernietigen en hem in ellende storten. Kan andermans harten verwonden, die misschien voor jaren niet helen. Een kwade tong is de grootste vijand van de mens.” De koning gaf de beeldhouwer een gouden kistje vol juwelen en diamanten. “Inderdaad leren uw beelden ons de meest waardevolle les.” zei de koning. “Een goede tong is de beste vriend van iedereen en de simpelste weg tot het geluk van allen.”

De kinderen en ik dachten erover na waarom de koning zo graag de mensen in het land gelukkig wilde zien. Wat is geluk eigenlijk? Waarom maakte de beeldhouwer beelden van een goede tong en een kwade tong?

Het is voor u en mij ook zinvol om te beseffen hoe we woorden gebruiken. Is de taal van het hart de grondtaal die ons als mensen verbindt, en respect oproept? Helpt die taal ons om elkaars blinde vlekken wijs te benoemen? Hoe ontmoeten wij elkaar in het moment en in een situatie? In de stilte van het hart kunnen jong en oud horen wat goed is om te zeggen, wat goed is om te doen …

Bron afbeelding:    https://www.dms-educatief.eu/jaaroverzicht?fbclid=IwAR1z3WAItgq0qBAB2-YAhqABI-g9PvqZYeR36F9Bdha-CseUPgYwwfVd9ow

© Conchita Willems            29/10/2020

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.