Wij parkeren de auto op het erf van mijn broers.
Het doel van onze reis is Het Enge Bos, een prachtig natuurreservaatje in de drukke randstad. Min of meer een klein geheim tussen flats, A-zoveels, fabrieken, kantoorgebouwen en oprukkende Vinex wijken.

Het Enge Bos. Het ligt achter het “tuinpad van mijn vaderen”. Je loopt eerst langs kwekerijen, soms door kassen. Dan plots is daar het ultieme bewijs dat één persoon een stukje van de wereld kan verbeteren: passie voor natuur, passie voor onze voetafdruk, passie voor de wereld die wij achterlaten voor onze kinderen en kleinkinderen.

Hij is goddank niet de enige strijder meer. Hij heeft een nichtje, mijn broer. Gelukkig is zij ook míjn nichtje. Zij beheert met al haar talenten een groot deel van Het Enge Bos. Zij weet van wanten en van alles. Zij snoeit, maait, spit, plukt, droogt, ordent, zoekt, vergaart, oogst, zaait, poot, herstelt, leidt, timmert en observeert.

Jeannette, zo heet zij. Naast haar zorg om het natuurbeheer is zij ook een onverschrokken gastvrouw in haar piepkleine vijfsterren tent in dat Enge Bos.
Knus bij elkaar, houtkachel aan, schapenvachten op de zitting en met een fleece op de knieën, waren wij bijeen. Zij toverde, op een kampvuurtje, voor haar ouders, ooms en tantes, een smakelijke maaltijd.

Zwanen, uilen, wurmen en sneeuwklokjes: haast u naar Het Enge Bos. Daar is ruimte en aandacht.

“Tante” Willie

© Willie Lek            15/03/2019       link:    Haast u naar het Enge Bos 

 

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.