Ik heb last van rouwen…dat zeg je niet zo snel. We zeggen wel…ik heb last van stress, dat dan weer wel. Maar ik heb dus last van rouwen. Het gaat, op en neer. Maar nog nooit ben ik zolang zonder mijn lief geweest. Hooguit een paar dagen even zonder…maar nog nooit zolang. Vandaag is het dan officieel een half jaar geleden dat je niet langer hier kon blijven. En ik mis je met elke vezel in mijn lijf, en morgen weer…
je ging, ik liet je gaan
en ook de tijd liet alles los
het ons, het zijn
wie je was, wij waren
ik mis je, hou je vast als
de avond valt
maar zou zo graag nog een keer
samen, samen even hier
je lach, je stem, je alles
gewoon omdat
daarom klopt mijn hart voor jou
wat hoger soms
daar ergens waar
en hou mij vast
in je schaduw als de avond valt
in stilte hier
©Erica van Vugt 12/02/2023
Geef een reactie