Al zo’n zes jaar gaan mijn zus Janny, zwager Henk, broer Hennie, schoonzus Anneluus en ik er één dag per jaar met de fiets op uit.

We organiseren die dag om beurten en er wordt dan een mooie route uitgezet. Het is de bedoeling dat we ongeveer 40 km fietsen en het is noodzakelijk dat er leuke restaurantjes op de route zijn. De inwendige mens moeten we natuurlijk ook niet vergeten. Tot nu toe is dat ieder jaar goed gelukt, dus we houden deze traditie in ere!

Anderhalf jaar geleden, eind juli, was het mijn beurt om een fietstocht te bedenken. Ik koos voor een route rondom de Bollenstreek. Het was wel jammer dat de meeste bollenvelden al kaal geplukt waren, maar evengoed was er nog genoeg moois te zien op deze prachtige route.
Rond 9 uur ’s morgens kwam mijn familie bij mij voor rijden. De fietsen werden van de trekhaken gehaald en de dag begon bij mij thuis met koffie en gebak. Het was een zonnige dag, dus de stemming zat er daarom ook gelijk goed in.
Mijn familie woont verspreid over het land en het was dus heel leuk om in een voor hen onbekende omgeving te gaan fietsen. Zo krijgen zij ook een beetje een idee waar ik nogal eens langs kom op mijn wekelijkse fietstochten.

We gingen eerst over de Geniedijk langs de schapen, via het Haarlemmermeerse Bos richting de Cruquius. Daar kwamen we uit bij de Ringvaart Haarlemmermeer. Het was een drukte van belang op het water omdat er zeillessen werden gegeven. Dit gaf een hoop gezelligheid.
Aan de andere kant van de weg keken we uit op het oefenterrein van het golfcentrum bij De Groene Weelde. Daar was het erg vol vanwege de vele golfballen die daar lagen en nog moesten worden opgeruimd.
Al gauw kwamen we bij Museum De Cruquius aan. We hadden helaas geen tijd om het museum te bekijken en fietsten dus naar het Groenendaalse Bos in Heemstede. Daar hebben we een paar mooie plaatjes kunnen schieten. Langs een drukke doorgaande weg gingen we richting Vogelenzang wat nog steeds erg mooi was omdat de omgeving erg bosrijk is.
Het werd een beetje spannend of we een plaatsje zouden kunnen vinden bij restaurant De Vogelensangh, waar we op het buitenterras de lunch wilden gebruiken. We hadden geluk en vonden een heerlijk beschut plekje op het overvolle terras, waar we de nodige tijd namen om heerlijk te eten en te drinken.

Na een uurtje stapten we weer op onze fietsen en gingen we via het dorpje De Zilk richting Hillegom. Dat is zo’n leuke plaats! Mooie historische panden in knusse straatjes; we namen er de tijd voor om dat allemaal te bekijken. Dat kon ook, want we lagen nog steeds op schema.
We fietsten weer verder en kwamen aan een ander stuk van de Ringvaart Haarlemmermeer uit. Daarvandaan ging het een stukje door Zwaanshoek. Dat dorp heeft extra bekendheid gekregen door het programma Boer zoekt Vrouw. Een paar jaar geleden heeft boer Martin uit Zwaanshoek aan dat programma mee gedaan en daar zijn huidige echtgenote Wilma leren kennen. Zij wonen daar nog steeds met hun gezamenlijke kinderen. Hoewel Zwaanshoek naast Hoofddorp ligt, ben ik hen nooit tegengekomen als ik door hun dorp fiets.

Omdat de Toolenburger Plas één van mijn wandelroutes in Hoofddorp is, wilde ik mijn familie deze mooie plas ook laten zien. We waren daar inmiddels in de buurt, dus dat mocht ik hen niet onthouden. Gelukkig waren ze het met mij eens dat het een heel mooie plek is. We hebben daar ook nog wat kunnen wandelen. En wat een fijne bijkomstigheid was…. er zijn daar ook een paar heel leuke restaurantjes. We hadden aardig wat kilometers gemaakt, dus een drankje ging er wel in. Gekozen werd voor restaurant Lieveling. Zij hadden net hun deuren weer geopend nadat daar een paar weken eerder een hevige brand had gewoed. Ik vond het geweldig dat zij de draad weer konden oppakken.

Uiteindelijk werd het tijd om naar onze laatste stop te gaan waar we nog een hapje zouden gaan eten. Het was een gok hoe dat zou uitpakken. Hoofddorp heeft zoveel restaurantjes; ik ken ze echt niet allemaal. Zo ook het restaurant waar we besproken hadden. Het eten was er heerlijk en daar gaat het natuurlijk om, maar de bediening liet wat te wensen over. Dat was wel een beetje jammer hoewel het ons er niet van weerhield om het ons gezellig te maken. Halverwege de avond zijn we terug naar mijn huis gefietst, waar de meeste fietsen weer op de diverse trekhaken werden bevestigd.
Na nog een laatste kopje koffie namen we afscheid van elkaar.

Het was een geweldig geslaagde dag waar we nog steeds met veel plezier op terug kijken.

(c) AH 6/2’2018