Op mijn voorstel aan de gezinsleden om eens niet mee te doen aan de jaarlijkse slachtpartijen van gevogelte en ander wild met Kerstmis, reageerden zij alle drie anders, maar eensgezind.

‘Prima’, zei mijn partner, die gevoelig was voor de kostenbesparing. ‘Ja’, zei de jongste die niet van kalkoen hield en ‘goed idee’, kwam de oudste die uit principe sympatiseerde met alternatieve ideeën.

De dag voor Kerstmis werd er een klaverjaswedstrijd gehouden op de sportschool. Mijn sportieve wederhelft bereidde zich voor op een plezierige avond en liet zich nog even snel de spelregels uitleggen. Te goed, kennelijk, want hij kwam aarzelend met een schuldig gezicht -kan ik het helpen?- thuis met een gigantische kalkoen.

We hebben hem toen toch maar opgegeten, maar er was nog meer dan genoeg voor de smakelijk smakkende egels die bij ons in de Egelopvang logeerden en helemaal geen principes hadden.

Els Poel-Hellinga