stil is het buiten
vogels zwijgen
de zon siddert
brandt op mijn huid
onder mijn ogen
drijft een leegte
voorbij
van onverschilligheid
ergens gedumpt
omdat het blijkbaar
niemand iets
kan schelen
of je naar open zee
verdwijnt
om daar te versmelten
tot een brij van
kunststof golven
waarin je als
fles de eeuwigheid
lijkt gevonden
blijven wij
met lege handen
achter
© Erica van Vugt 27/07/2019
Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.
NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.
Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.
Geef een reactie