Het is nog erg vroeg in de ochtend als de wekker gaat. Om 05:30 uur moet ik al in Haarlem zijn, waar mijn vakantie gaat beginnen. Zoon Richard heeft afgesproken dat hij me rond 05:00 uur komt ophalen om mij naar het opstappunt te brengen.

Mijn koffer en tas zijn al gepakt, ik hoef er alleen de laatste dingetjes nog in op te bergen. Een laatste gang door het huis om te controleren of ramen en deuren op slot zijn en dan is het zover.

Op de afgesproken tijd staan we, ik nog half slapend, op het terrein te wachten tot de bus aan komt rijden. Na controle op de passagierslijst kan ik dan eindelijk instappen en word ik uitgezwaaid door Richard.

Het avontuur gaat beginnen, want ja… zo voelt dat iedere keer weer als ik met een groepsreis op vakantie ga. Ditmaal gaat de reis naar de Italiaanse Bloemenrivièra en de Côte d’Azur. Maar vóór het zover is, rijden we eerst naar het verzamelpunt in Nieuw-Dijk. We halen ondertussen nog meer mensen op en iedere keer is het spannend of er mensen instappen die dezelfde reis gaan maken.

Dat antwoord is er pas als we uren later het terrein van restaurant Juffrouw Tok oprijden en ik na een kopje koffie te hebben gedronken word verwezen naar de voor mij bestemde bus.

Rond 9 uur is het dan toch echt zover en nadat ik mijn koffer heb afgegeven aan chauffeur Henk, die tevens reisleider is, kan ik instappen. Er zijn maar 26 medereizigers, dus ik kan een leuk plekje uitzoeken. Aan de andere kant van het gangpad komt ook een vrouw zitten en bij het inchecken had ik al gezien dat er nog een vrouw deze reis alleen maakt. Ik ben dus niet de enige die alleen reist.
Verder bestaat de groep uit echtparen en vriendinnen.

Al gauw stelt Henk zich voor en vertelt hij alvast iets over de reis die we gaan maken. Hij is al 35 jaar werkzaam op de bus en doet zijn werk met veel plezier.
Ik vind hem direct een aardige man. Hij heeft een prettige stem om naar te luisteren en dat is alleen maar plezierig als je 10 dagen van het één naar het ander wordt gereden en ondertussen wordt geïnformeerd over mooie plekjes die we onderweg tegen zullen komen.

Er is ook al gauw contact met de dame naast mij, die Mariska heet. Achter mij zit een echtpaar, Herman en Marleen, waar we ook al heel snel contact mee hebben. Zo snel hebben wij dat allemaal nog niet eerder meegemaakt, dus dat belooft wat.

Na de eerste koffiestop die ik met Mariska doorbreng komt de jongedame Marianna, die ook alleen reist, achter ons zitten en al gauw wordt het een gezellige boel. We zijn Nederland nog niet uit als we allemaal van verbazing achterover slaan, want wat blijkt: Herman zijn wieg heeft op nog geen 500 meter afstand van de wieg van Mariska gestaan. Weliswaar zaten er zo’n 15 jaren tussen, maar toch! Die twee hebben vast heel veel herinneringen op te halen.

Zo’n eerste en tweede dag zijn voornamelijk reisdagen en dat is best vermoeiend voor iedereen.
Eind van de middag zullen we in ons overnachtingshotel in het Duitse Kehl-Kork aankomen, maar voor die tijd gaan we nog even in Speyer rond kijken. Wat een prachtige gebouwen, kunstwerken en kerken staan daar. Omdat we maar een uurtje de tijd hebben moeten we er dus vlugvlug doorheen. Maar wat ik ervan te zien krijg is erg mooi en zeker nog eens een bezoekje waard. Hilarisch is de artiest die op een plein zijn muzikale kunsten laat zien en horen, gecombineerd met acts met vuur en water.
Veel te vlug is het weer tijd om naar de bus te gaan, maar ik verlang er ook wel naar om me op te kunnen frissen in het hotel. Daar aangekomen kunnen we al gauw naar onze kamers. Klein maar fijn! Alles wat ik nodig heb is er, dus dat gaat helemaal goedkomen.

’s Avonds geniet ik van een overheerlijk diner wat ik me goed laat smaken en daarna gaan we met ‘ons groepje’ nog even wandelen. Het plaatsje is helemaal uitgestorven. Er is niemand op straat. Hoe anders ben ik dat gewend. Ik spot ook nog even een ooievaarsnest, waar ik het koppie van de jonge ooievaar net over de rand uit zie komen. En ik geniet van de prachtige bloemen die in de tuinen staan te bloeien.

We hebben nog even een gezellig samenzijn op het leuke terras en dan is het toch echt tijd om onze kamers op te zoeken. Morgen is het weer vroeg dag; 06:00 uur gaat de wekker en om 07:00 uur rijden we weer verder richting Italië.

 

© Anneke Haarsma   01/06/2018

 

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.