Project Description
Geboren in 1963 in het dijkdorp Rijswijk in het Land van Altena, leerde ik gaandeweg de liefde voor het schrijven van mijn oma van mijn vaders kant. In 1994 verscheen mijn gedichtenbundel sprekend papier bij Leonard in Oosterhout. Ook hangt een van mijn gedichten, Kantje boord, twee jaar (2017-2019) op de Lingesluis in Gorcum en werd Kinderspel in 2000 genomineerd voor de Gorcumse SNS-literatuurprijs. Sowieso brengt de rivier uit mijn geboortestreek mij vaak tot zinnen, maar gelukkig stroomt in Rotterdam (waar ik sinds 1995 woon en werk) hetzelfde water aan mijn huis voorbij. Wat mij keer op keer inspireert? Een tekst die bijblijft, prikkelt, die je beweegt om je zinnen te verzetten. Tot die inhoud komen, is waarom ik schrijf.
Naast het schrijven van gedichten en (korte) verhalen, werk ik als tekstschrijver onder mijn eigen naam (zie www.ericavanvugt.nl).
ik heb last van rouwen – door Erica van Vugt
eigen foto Ik heb last van rouwen…dat zeg je niet zo snel. We zeggen wel…ik heb last van stress, dat dan weer wel. Maar ik heb dus last van rouwen. Het gaat, op [...]
de zon schijnt – door Erica van Vugt
de zon schijnt het water glinstert de tranen voorbij een beetje geluk op een dag als vandaag als alles vloeit en gaat waarin er [...]
You never walk alone – door Erica van Vugt
You never walk alone, schalt hier over het plein Het is winnen of verliezen Maar soms is het leven geen spel meer dat je met de juiste bal kunt bepalen omdat alles gaat zoals het [...]
de dood is inclusief – door Erica van Vugt
de dood is inclusief het leven exclusief is hoe de jaren gaan van hoop en liefde geven - nemen soms voorbij gaan, blijven opnieuw ontstaan ergens daar maar de dood is inclusief het leven exclusief [...]
De wereld is van iedereen?! – door Erica van Vugt
de wereld is klein en toch lijkt ie groot we vliegen van hot naar her gewoon om elders te zijn maar ook daar blijkt de wereld te klein [...]
Leef – door Erica van Vugt
de zon schijnt waarlangs je licht mag gaan speel met bladeren ritsel, knisper je zijn weer leeg goud gebruind door alles heen ga dwarrel [...]
