Met de indrukwekkende herdenking bij het monument Voor hen die vielen in het Broersepark op de Amsterdamseweg en Bevrijdingsdag vol dankbaarheid in mijn herinnering, wil ik graag het volgende verhaal met u delen. Het waar gebeurde verhaal wijst ons op de kracht van positief denken. Prachtig! Het verhaal was gisteren de kern van een Menselijke Waarden les bij kinderen in onze spirituele gemeenschap.

Tijdens de Tweede Wereld Oorlog was er een man, genaamd Robert Muller*), aan de Gestapo (Geheime Duitse Politie) ontsnapt en naar Frankrijk gevlucht, waar hij zich aansloot bij het Franse Verzet (de ‘Maquis’). Robert was een getalenteerde wiskundige en hij had een methode uitgewerkt om de, door de Duitser gebruikte, geheime code te ontcijferen. De ‘Maquis’ had ervoor gezorgd dat Robert bij een Frans telegraafstation, dat een belangrijke rol speelde in de communicatie tussen Duitsland en de gelegerde troepen in Frankrijk, kon gaan werken. Hier had hij toegang tot de berichten van de Gestapo. Hierdoor kon hij het Franse Verzet waarschuwen wanneer de Gestapo een aanval plande op de ‘Maquis’ of als er een lid gearresteerd dreigde te worden. Robert Muller werd gezocht door de Duitsers en gebruikte daarom de schuilnaam Louis Parizot. In het verleden had Robert de methode van positief denken bestudeerd, en elke ochtend en elke avond herhaalde hij voor zichzelf: “Elke dag, op elke manier, word ik wijzer en wijzer. Ik heb mij nog nooit zo goed gevoeld. Het is geweldig om in leven te zijn en zo gezond.” Terwijl hij dit herhaalde keek hij vaak in een spiegel en glimlachte zelfverzekerd omdat hij had ervaren dat het constant herhalen van deze zinnen echt werkte. Na een tijdje, waarin Robert – of meneer Parizot zoals hij genoemd werd – met succes de ‘Maquis’ menig keer kon waarschuwen, ontdekten de Duitsers dat meneer Parizot geen gewone telegraafbedienaar was, maar tot de ‘Maquis’ behoorde en zijn vaardigheden gebruikte om geheime boodschappen af te tappen. Dus, op een dag, zonder waarschuwing, deden de Duitse Gestapo officieren en soldaten een inval op het telegraafstation. Robert zag dit en rende de trap op naar de zolder op de derde verdieping waar een toilet was. Hier keek hij in de spiegel en zei: ‘Op elke wijze heb ik geluk vandaag, alles zal in mijn voordeel uitwerken.’ Hij herhaalde dit drie keer terwijl hij in de spiegel keek en glimlachte. Daarna liep hij kalm naar beneden. Op de begane grond hield een Gestapo officier hem staande. De Duitsers wisten alleen dat zij een meneer Parizot moesten arresteren, maar niet hoe hij er uit zag. Dus hield de Duitse officier Robert staande, hield hem bij de arm en vroeg abrupt: ‘Waar is meneer Parizot?” Robert glimlachte en antwoordde kalm: ‘Slechts vijf minuten geleden zag ik hem bij het toilet op de derde verdieping.’ Waar hij, waarheidsgetrouw, zijn eigen reflectie in de spiegel had gezien. De Duitse officier stuurde direct zijn soldaten naar boven terwijl een collega in het oor van Robert fluisterde: ‘Er is niemand in de kelder. Ga en neem een fiets. Er is daar niemand die de uitgang bewaakt.’ Hij ging daarop rustig naar beneden, pakte een fiets en verdween in stilte.

Bron: Sai Spiritual Stories, Thorbjörn Meyer

*) Robert Muller was een internationale ambtenaar bij de Verenigde Naties. Als assistent-secretaris-generaal was hij 40 jaar lang bekend als de filosoof van de VN door zijn ideeën over wereldbestuur, wereldvrede en spiritualiteit.

© Conchita Willems        5/05/2019

 

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.