SPOOK IN DE SPIEGEL
De vlek in je ogen
werd massief. Ik
heb de tegels van de douchevloer
nog niet eerder
van zo dichtbij gezien.
De voegen zijn
zo diep.
Ik weet dat ik je koffie
de verkeerde kant op roerde. Je
benadrukt het opnieuw,
staat over me heen gebogen,
recht je rug,
bent stug.
En kalm.
Nu dan.
Ooit was dit ding een dochter.
Ooit lijf een vrouw.
Ik zeg dat ik nog van je houd,
dat het me spijt
dat je me nu zo moet
aanschouwen.
Ik houd blauwe
plekken
over van je koude handen.
De grond bezwijkt. Ik bleek
je richting
verkeerd te begrijpen. Dacht
dat je spiegel was.
Mij
was.
Ik zat afwachtend
tegenover je.
Je deed je linkerhand omhoog,
maar alles
wat ik zag
was
rook.
©Malon Bakker 6/12/2019
Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.
NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.
Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.
Geef een reactie