foto freepik.com

Sjon schenkt een lekkere cognac bij de koffie en we gaan er eens goed voor zitten.
Sinds enkele jaren proberen wij elke maand gezamenlijk iets te ondernemen, zoals een museumbezoek ergens in den lande (én in de buurt van een viskraam voor de haring) of een dagje vissen of gewoon ergens een terrasje pakken. Op die dagen halen we herinneringen op en bespreken de politiek. Over die politieke beschouwingen: we zijn daar niet zo van de benauwde en bespreken zowel landelijke als internationale politiek!

Vandaag bespraken we natuurlijk, n.a.v. het drama in IJmere, waar een bijstandsmoeder beboet werd voor de wekelijkse tas boodschappen die haar moeder haar verschafte om te kunnen rondkomen, de dramatische gevolgen voor ons land van jarenlang liberaal beleid door Rutte c.s. Uitgeklede en vercommercialiseerde (zorg)voorzieningen, mislukte miljoenen verslindende computersystemen, kafkaiaanse toestanden bij de belastingdienst en onjuist geïnformeerde toezichthouders, t.w. onze Tweede Kamer, op beleid. Opvallend is dat Ruttes onderbuikgevoelens, die hem eerder nog de armlastige internationale grote bedrijven deed ontheffen van het betalen van dividendbelasting, diezelfde onderbuikgevoelens hem nu, kort voor de verkiezingen, de onvrede en het ongeloof laten inzien over de sociale misstanden als gevolg van beleid ingegeven door die eerdere onderbuikgevoelens. Snapt u het nog? Sjon en ik wel.

Het gaat erom dat je op je stoel blijft zitten. Waarheid wordt verdraaid en ook de leugens. Wat lijkt dat allemaal op elkaar! Het gaat er tenslotte alleen maar om dat je een retegoeie spindoctor hebt, dat is iemand die het een spannend spel (!!) vindt om jou je woorden zo te laten verdraaien dat je niet gepakt kunt worden op je woorden en gedane beloftes en de andere, niet uitgesproken agenda. Oftewel tot spel verheven ordinaire volksverlakkerij. Zorg dat je niet gepakt kunt worden, dat je je op tijd dingen niet meer weet te herinneren en dat je achteraf kunt uitleggen dat men je verkeerd begrepen heeft. En blijf vooral lachen! Voor je het weet is veel je weer vergeven door het electoraat en kun je weer drieënhalf jaar voort.

‘Nog een koffie?’, vraagt Sjon.
‘Nee, dank je.’
‘Cognacje?’
“Nou, vooruit maar. Lekker.’

Tijd voor de internationale politiek.
Vier jaar Trump en de bestorming van het Capitool. Iedereen zag het aankomen, maar niemand bleek bij machte of van genoeg fatsoenlijke goede wil om deze narcistische, zieke man te stoppen. Een paar weken geleden heb ik op een Duitse zender met groeiend ongeloof een interview gezien met Peter Trump, neef van Donald en nog steeds woonachtig in Duitsland. Zelfde gezicht (iets magerder), zelfde haarimplant. Ontegenzeggelijk familie. Donald kwam als jochie enkele jaren achtereen logeren in Duitsland. Zij speelden samen, bouwden boomhutten en speelden midgetgolf. Toen al maakte Donald zijn neefje uit voor valsspeler toen die een hogere score had dan Donald. De keer daarna had Donald vooraf ingevulde scorelijstjes bij zich en zocht het winnende lijstje op nadat Peter eerst zijn score had laten zien. Peter liet in het interview echt het achterste van zijn tong zien, want er is veel meer gebeurd in de familie Trump, met Donald als kwade genius.

foto freepik.com

Afijn, de bestorming van het Capitool.
We gaan naar het Capitool en ik ga met jullie mee, zo riep Trump zijn aanhang op. Die trok scanderend ten strijde, maar Donald bedacht zich plots dat hij nog naar de wc moest en sloeg af richting het Witte Huis. Het is gelopen zoals het gelopen is. Maar wat zou er gebeurd zijn als hij écht mee was gelopen en in de Senaat op de voorzittersstoel had plaatsgenomen? Dat is koffiedik kijken en weinig zinvol. Wij kwamen er niet uit.

‘Toch hé, die Trump…Poetin ligt nu in een deuk. Die Amerikanen met hun grote bek zetten zichzelf nu mooi te kakken als de eerste de beste bananenrepubliek’, stelt Sjon.
‘Nou ja,’ zeg ik, ‘of Poetin in een deuk ligt weet ik niet. Ik denk eerder dat hij het wel jammer vindt dat het zo afloopt. Trump is in zijn gedrag zo voorspelbaar gericht op zijn eigenbelang en ego en daardoor zo eenvoudig te beïnvloeden, dat Rusland daar heel veel voordeel van had kunnen hebben.’
‘Ja, dat is zo. En Poetin en Trump lijken het ook goed met elkaar te kunnen vinden. Trump is waarschijnlijk jaloers op de macht die Poetin heeft in zijn eigen land.’
‘Het zou mij niet verbazen wanneer Trump, mocht hem veroordelingen boven het hoofd hangen, hij vrijwillig in ballingschap gaat in Rusland.’

‘Tja, zou zomaar kunnen…’, beaamt Sjon.

‘Nog een cognacje?’
‘Nou, nog ééntje dan, lekker. En dat nieuwe boerenprogramma, de Nieuwe herenboer heet het geloof ik, is ook helemaal niks. Wat een fantasieloos aftreksel van Boer zoek vrouw, Wie is de mol en een oudgeschminkte Yvon Jaspers. Wat een ramp.

En zo keuvelden we nog een wijle voort over het televisieaanbod, talkshows, corona en lock down, eenzaamheid, vroeger…

Sjon maakte geen aanstalten meer voor nóg een borrel (of was hij ingedut?), dus schraapte ik maar eens mijn keel.
‘Ik geloof dat ik maar ga.’
‘Hè? O ja, ja. Ik laat je even uit’

© Ben Voorend           10/01/2021

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.