jij altijd levenslustig houdt je adem in

de ijzeren kolossen liggen doods

langs kades waar de vogels

af en aan gevlogen zijn

 

het zwart stroomt door je aderen

en wij

wij staan in leegte

wij die met pek en veren

onszelf zouden moeten sieren

maar slechts zien

met schaamrood op de kaken

hoe de onschuld gaat in grijze

strepen

hoe nog te dromen als witte zwanen?

 

(c) Erica van Vugt      24/06/2018

(Erica, verknocht aan Rotterdam en zijn havens, geeft uiting aan haar pijn en verdriet over de recente olieramp aldaar)

 

Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.

NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.

Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.