jij altijd levenslustig houdt je adem in
de ijzeren kolossen liggen doods
langs kades waar de vogels
af en aan gevlogen zijn
het zwart stroomt door je aderen
en wij
wij staan in leegte
wij die met pek en veren
onszelf zouden moeten sieren
maar slechts zien
met schaamrood op de kaken
hoe de onschuld gaat in grijze
strepen
hoe nog te dromen als witte zwanen?
(c) Erica van Vugt 24/06/2018
(Erica, verknocht aan Rotterdam en zijn havens, geeft uiting aan haar pijn en verdriet over de recente olieramp aldaar)
Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder.
NB
Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen bekend bij het Nederlands Blog Initiatief. Hierop is de Algemene Verordening Gegevensbescherming van toepassing.
Uw reactie wordt niet direct weergegeven; deze wordt eerst beoordeeld door het Nederlands Blog Initiatief.
Geef een reactie