Gedichten

Home/Gedichten

In deze categorie vind je gedichten.

ik zou later – door Erica van Vugt

Door |2020-07-09T10:09:46+02:0007/07/2020|Erica van Vugt, Gedichten|

ik zou later later als ik groot was nog meer houden van wat ik heb gevonden in mijn jeugd tussen de dijken later als ik groot was zou ik wat ik heb gevonden voor altijd houden ergens waar ik ben   © Erica van Vugt       Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan de optie ‘Geef een reactie’ hieronder. NB Uw mailadres, nodig om de reactie te versturen, wordt niet zichtbaar weergegeven en blijft expliciet alleen [...]

naar open zee – door Erica van Vugt

Door |2020-05-04T16:22:50+02:0004/05/2020|Erica van Vugt, Gedichten|

naar open zee   ik zou met je mee willen gaan naar open zee samen duiken samen schuren langs de randen die het leven maken zoals het zou moeten zijn   speels lief omarmend strelend luwte gevend aan elkaar   ik zou met je mee willen gaan naar openheid naar een leven waarin lief, speels, alles wat ons raakt ons zijn regeert en niet de regels niet de onzekerheid die wellicht nooit is te keren   ik wil mij [...]

Koningsdag 2020 – door Gerardo Insua Teijeiro

Door |2020-04-26T14:33:54+02:0026/04/2020|Gedichten, Gerardo Insua Tejeiro|

KONINGSDAG 2020 De stilte klinkt langs de kade. Een blauwe mees - die geen pauze neemt - bewaakt de standplaats van terrastafels. Het vangnet van bankjes strekt haar splinters uit tot in trillend adem. Vandaag bekleed er geen deken de tegels, geen grabbelton die de ochtend kraakt langs kilometers slippers, klittenband en veters. De stilte zingt langs de kade. De Amstel kabbelt langs steigers, wijken en kavels. Het oranje van acht oranjegebakjes versterkt een enkele etalage. Wat vlaggen wapperen [...]

Mis je – door Erica van Vugt

Door |2020-04-16T19:04:25+02:0016/04/2020|Erica van Vugt, Gedichten|

1,5 meter is misschien genoeg om van te houden maar is te ver voor een dikke zoen 1,5 meter is de afstand die ik meet als ik een gordijn van tranen voel die mij leren te weerhouden leren weten dat te moeten leven zonder jou 1,5 meter is afstand, safe, dat wel, wat nu als je gewoon ongedwongen wilt zoals wij vroeger konden vriendjes maken, zoenen in de schaduw van de achterdeur bij iemands huis of ergens liggen te [...]

Meer tussen hemel en aarde – door Jetty Dijkema

Door |2020-03-31T23:29:03+02:0031/03/2020|Gedichten, Jetty Dijkema|

    Meer tussen hemel en aarde   Bronlicht heeft de scepter in de hand en schijnt aandachtig op de rimpels van het aardoppervlak waar mensen vanuit hebzucht en uitbuiting mank zijn gaan lopen volledig uit balans.. De heilige Wind spant de kroon en waait waarheen Zij wil..   Zorgvuldig en liefdevol strijkt Zij rimpelingen glad en herstructureert het energielichaam van moeder Aarde en haar bewoners. Diepe pijnlagen komen aan het Licht, tranen van eeuwen... Vol mededogen raakt Zij [...]

zorg voor elkaar – door Erica van Vugt

Door |2020-03-21T17:18:28+01:0021/03/2020|Erica van Vugt, Gedichten|

            dood, dat gaan we, maar zoals nu alleen, ergens in witte kamers dat is niet wat je wilt en wat je hoopt dood lijkt de stad te raken toch leeft de boom, de voorjaarsbloem, vogels die het lawaai niet hoeven overstemmen klinken over het beton zingen in het park laat je angst vieren geef de ruimte aan elkaar blijf leven, hopen voor wat er is, de vogel die zingt, een kind met toekomst, [...]

staccato zijn de deuren – door Erica van Vugt

Door |2020-03-15T22:30:01+01:0015/03/2020|Erica van Vugt, Gedichten|

            staccato zijn de deuren wit wit – wit wit omringd met zwarte banen als noten die de muziek bepalen waarlangs muren vergrijzen de weg die je wandelt in lange gangen wit-wit wit-wit wit waar al die contrastloze jassen de meters maken die jij nodig hebt voor je weg naar buiten weer naar hoe de bomen waaien, de wind de richting blaast waarin druppels regen samen met jou en mij verdampen in hoe alles [...]

MANSUDAE – door Gerardo Insua Tejeiro

Door |2020-02-03T00:14:31+01:0003/02/2020|Gedichten, Gerardo Insua Tejeiro|

MANSUDAE Buigt allen voor het Noord-Korea van de foto’s- hier in brons opgetrokken: de eeuwige president en zijn zoon. Vandaag is het plein verlaten. Een militair komt bloemen leggen, - wellicht voor ons in scène gezet - en ook wij hebben braaf een heel mooi bosje gehaald. De zon schijnt bijna huichelachtig als wij de gevaartes naderen – de armen strak omlaag verankerd, in zwaartekracht gevallen nagels. En ja – ook wij moeten een buiging maken voor de dictators. [...]

de klok tikt – door Eria van Vugt

Door |2020-01-20T22:34:00+01:0020/01/2020|Erica van Vugt, Gedichten|

de klok tikt… geeft tijd, wat richting de liefde ruist, er is geen tijd, geen richting, maar blijft… altijd gaan op-en-neer heen-en-weer nooit gebonden geen ritme alledaags, het gaat zoals het gaat ook al weet je ook al vergeet je ook al hoop je ook al dacht je ook al… weet je…. dat de klok tikt… geef wat tijd, laat liefde tikken verlies het niet   ©Erica van Vugt               15/01/2020   Wilt u reageren op dit bericht? Gebruik dan [...]

Go to Top